Zakwaszenie - cichy wróg

Jak dochodzi do zakwaszenia? Jakie są objawy? Jak można temu zapobiec?

Nasze ciało to laboratorium chemiczne, które pracuje ciągle nad zachowaniem równowagi przemian chemicznych. Nawet niewielkie odchylenia od normy powodują drastyczne i fatalne konsekwencje dla organizmu. Nasze nawyki żywieniowe i styl życia powodują jednak ciągłe zakwaszanie, które w końcu doprowadza do zużycia rezerw i wyczerpania systemów buforowych. Nadwyżka kwasów nie może zostać zneutralizowana i magazynowana jest w tkankach miękkich oraz stawach, szczególnie paluchów stóp, łokci, rąk i kolan, powodując stan zapalny i ból.

Jedząc i pijąc, dostarczamy organizmowi składników mineralnych, niezbędnych do utrzymania stanu równowagi kwasowo-zasadowej, który jest jednym z podstawowych warunków prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jeśli spożywamy zbyt duże ilości produktów kwasotwórczych, do których należą m.in. białka zwierzęce, węglowodany (np. cukier, mąka, jasny ryż, makaron), tłuszcz, kawa, czarna herbata, alkohol i nikotyna, w organizmie może powstać nadmiar kwaśnych pozostałości przemiany materii. Poziom kwasów we krwi może ulec zwiększeniu również w wyniku stresu, pośpiechu, stosowania kuracji odchudzających, nadmiaru przyjmowanych leków, braku ruchu lub zbyt intensywnej aktywności fizycznej. Kwasy powodują starzenie się tkanek, zmarszczki, bóle i opuchnięcia, gdy organizm zatrzymuje wodę, aby je rozcieńczyć i zapobiec zniszczeniom. Jeżeli jesteś zakwaszony organizm wyraźnie to komunikuje. Jedną z pierwszych oznak są ciemne kręgi pod oczami. Bóle głowy, niestrawność, pryszcze i krosty, częste zaziębienia, zawroty głowy, nudności, mroczki przed oczami, gorycz lub kwas w ustach, obłożony język, uderzenia krwi do głowy, osłabienie fizyczne to tylko niektóre, najczęściej występujące objawy nadmiernej kwasowości.
Przy zakwaszeniu organizm traci bardzo wiele energii, aby z trudem utrzymać prawidłowe pH krwi; ta energia mogłaby być użyta na przykład do likwidowania nadwagi.

Długotrwałe zakwaszenie sprzyja rozwojowi poważnych chorób takich jak: nadciśnienie, miażdżyca, cukrzyca, osteoporoza, nowotwory, zmiany zwyrodnieniowe stawów, nadwaga, a także może być przyczyną wielu dolegliwości: ogólnego zmęczenia, braku koncentracji, zaburzeń snu, napięć nerwowych, depresji, częstych infekcji, zaparć, łamliwości paznokci i wypadania włosów.

  • Nagromadzenie kwasów może nastąpić jako efekt: Nadwagi i braku ćwiczeń fizycznych.
  • Spożywania nadmiernej ilości białek zwierzęcych, węglowodanów, tłuszczu i cukru.
  • Niedostatecznej ilości produktów alkalizujących w diecie (np. owoce, warzywa).
  • Uzależnień od: alkoholu, nikotyny, kofeiny.
  • Nadmiernej fermentacji jelitowej spowodowanej niewłaściwą dietą.
  • Stosowania kuracji odchudzających. Przyjmowania zbyt małej ilości płynów i szybkiego tempa życia.
  • Skutków ubocznych niektórych leków.
  • Nadmiernego wysiłku lub niewłaściwego treningu fizycznego.
  • Uszkodzenia komórek spowodowanego niedoborem tlenu.
  • Zaburzeń procesów wydzielania kwasów.
  • Zatrucia (np. metalami ciężkimi).
  • Chorób zakaźnych przebiegających z gorączką.
  • Upośledzenia funkcji nerek. przemiany materii, takich jak cukrzyca i wiele innych.

Wystarczy jeden czynnik z powyższej niekompletnej listy, aby spowodować przesunięcie równowagi kwasowo-zasadowej w kierunku kwasów.

W naszym ciele nie ma organu, jednostki funkcjonalnej ani pojedynczych komórek, które nie mogłyby zostać uszkodzone lub nawet całkowicie zniszczone przez nadmiar kwasów. Nasz styl życia i nawyki żywieniowe powodują jednak ciągłe zakwaszanie organizmu, które w końcu doprowadza do zużycia rezerw i do wyczerpania się systemów buforowych. Jeśli zakwaszenie przekracza pojemność buforową systemu, nadwyżka kwasów nie może być zneutralizowana i jest magazynowana w tkankach miękkich oraz stawach, w postaci bolesnych złogów, składających się głównie z soli wytrąconych z kwasów. Są one oznaką chronicznych zmian i przyczyną wielu skarg pacjentów.